
Son plantas anuais ou bianuais que primeiro forman unha roseta de ata 40 cm de diámetro de follas enteiras, e logo florecen sobre un talo floral que pode pasar de 1 m de altura con flores azuis e forman aquenios como froito.
As escarolas propiamente ditas é un cultivo da tempada fría, son moito máis resistentes ao frío que a leituga. Necesitan unha boa fertilidade no terreo pero non son esixentes nas condicións do chan e van ben en terreo arcilloso. Seméntaa faise en sementeiro no verán e a colleita é durante o inverno e primavera. Átanse durante uns días antes de cultivar para que as follas interiores sexan brancas.As endibias cultívanse dunha maneira moi diferente: en primeiro lugar faise o cadro de persoal e levan ao aire libre onde se deixa crecer e aprovéitase as raíces, as cales, levadas a unha cámara subterránea escura e climatizada emiten follas que permanecen completamente brancas, a colleita faise separando as follas das raíces. é unha técnica desenvolvida en Bélxica a partir de 1830.
Ene | Feb | Mar | Abr | May | Jun | Jul | Ago | Sep | Oct | Nov | Dic |
Ene | Feb | Mar | Abr | May | Jun | Jul | Ago | Sep | Oct | Nov | Dic |
Durante as primeiras fases vexetativas das plantas débese manter a humidade do chan para favorecer o arraigue e o desenvolvemento radicular. O chan por dentro debe permanecer húmido durante todo o cultivo, aínda que a capa superficial aparentemente debe estar seca para evitar podremias de pescozo.